RYMOWANKI

cx
1 / 2
Rymowanki czwartoklasistów
Książka Jana Brzechwy pt. “Akademia pana Kleksa” zainspirowała uczniów kl. IV
do  tworzenia pięknych rymowanek. Trzeba przyznać, że  fantazja naszych czwartoklasistów jest nieograniczona.
Gratulujemy pomysłów i zapraszamy do czytania.
 
“Duszek”
Był sobie Duszek- Kłębuszek.
Nie bał się niczego,
Ani żaby, ani trawy,  ani gada żadnego.
Jadł wszystko, co się nada,
Choćby to była mleczna czekolada.
Raz, gdy wyszedł z szafy,
Zjadł kawałek kanapy.
Umiał liczyć do dziesięciu
I pięknie śpiewać o Bożym Dziecięciu.
A latek miał dwa.
-Bardzo młody jest ten duszek- mawiał o nim Kopciuszek.
Autor: Stanisław Witte
“Pajączki”
Dwa pajączki miały pracy pełne rączki.
Z samego rana odwiedziły pana.
Gdy dotarły na jego podwórze,
Przyjrzały się pewnej górze
Górze brzydkiej, pełnej śmieci,
Którą zostawiły dzieci.
Postanowiły ją wyrzucić i do domu szybko wrócić.
Autor: Alicja Więcek
“Merkury”
Merkury  przestał być ponury,
Gdy Tytan wyszedł do niego zza chmury.
Autor: Patryk Skrzypa
“Dwa ptaki”
Na polanie obok lasu,
Gdzie nie słychać żadnego hałasu,
Żyły dwa ptaki.
A duet z nich był taki,
Jak z dwóch piratów  trzy chojraki.
Przyszedł do nich misiu,
Który miał na imię Zdzisiu.

2 / 2
Bawili się we troje
Szalejąc jak prawdziwe kowboje.
Autor: Dominik Felczak
“Osa”
Lata mi coś koło nosa.
Patrzcie, jak wygląda osa!
Autor: Oliwia Gruszewska
“Plama”
Co ta plama pokazała?
Czy to motyl? Czy to strzała?
Autor: Alan Owczarek
“Pająk”
Mały pająk plecie sieci.
Może w jakąś mucha wleci?
Autor: Wiktoria Adamczewska
“Pies”
Z nieba spadł deszcz i na kartce powstał kleks.
Pojawił się też pies, co nie znał jeszcze łez.
Oczy miał niebieskie, uszy różowe.
Całe jego życie było młodzieżowe.
Autor: Maksym Caliński
“Byk”
Uważaj w życiu na wielkiego byka,
Bo jak jest zły, to bardzo mocno bryka.
Autor: Kacper Szymański
“Stworek”
Uszy duże ma prawie jak u psa.
Dziwny to jest stworek.
Wygląda jak potworek.
Uśmiechnięty z niego gość,
Który żuje sobie kość.
Oczy jak u sowy i portret gotowy.
Nawet ten rysunek lubię.
Mam nadzieję, że go nie zgubię.
Autor: Jakub Kramek